Iedereen was blij met mijn geboorte...
Iedereen was blij met mijn geboorte...
幸福ニュース第644号2015年4月3日© Shinko Oyama
... en ik had problemen omdat de werkelijkheid mijn ideaalbeeld niet wilde volgen
Na deze week Naikan heb ik echt een goed gevoel, alsof er een zware last van mijn schouders gevallen is.
In het begin was ik tevreden over mezelf en mijn manier van Naikan doen, omdat ik dacht dat ik wel een en ander ontdekt had en dus goed Naikan deed. Maar toen men mij de geluidsopnames van eerdere deelnemers liet horen merkte ik dat ik zeer oppervlakkig Naikan deed, en van dan af ben ik me nog meer gaan concentreren en heb ik me volledig op Naikan toegelegd.
Ideaalbeeld en ongeluk
Mijn eerste "ontdekking" was dat ik in de relatie met mijn moeder voor mezelf een beeld gecreëerd had van de ideale moederfiguur, en dat elk verschil tussen dat ideaalbeeld en de werkelijkheid van mijn moeder maakte dat ik me onvoldaan voelde, en dat gaf bij mij aanleiding tot woede en frustratie.
Ik ben me ervan bewust geworden dat ik altijd de mensen en dingen wilde dwingen om zich aan te passen aan mijn ideale wereld zoals ik die voor mezelf in gedachten gecreëerd had, en ik ben me bewust geworden van mijn egocentrische manier van denken.
Wanneer mensen mij iets vroegen deed ik opzettelijk het tegenovergestelde van wat ze vroegen, en ik was heel erg opstandig.
Ik wilde absoluut niet in de belevingswereld van de andere intreden en deed er alles aan om juist het tegenovergestelde te doen.
Hoewel ik me er van bewust was dat er een verschil bestaat tussen de ideale wereld en de werkelijkheid bleef ik sterk vasthouden aan de idee dat iedereen zich maar aan mijn ideaalbeeld moest aanpassen, en dat gaf mij 's morgens bij het wakker worden een gevoel van ongerustheid.
Ik heb mij lang afgevraagd van waar dat gevoel van onveiligheid wel kon afkomstig zijn. Ik ben door Naikan gaan inzien dat ik waarschijnlijk zelf de bron was van dat onveilig gevoel, en dat ik gedurende al die jaren zelf de oorzaak was van mijn ongelukkig zijn.
Om mijn ideaal aan de werkelijkheid op te dringen heb ik mij dikwijls boos gemaakt op mensen en dingen, en zelfs op onze hond, en dat is iets waarvoor ik me niet genoeg kan verontschuldigen.
Ik ben wakker geworden voor het feit dat de mensen in mijn omgeving, en onze hond, mij ondanks alles toch vergeving schonken. Bij die gedachte had ik een heel goed gevoel, als van een boeddha, al weet ik dat het overdreven klinkt als ik dat zo uitdruk.
Heel veel mensen hebben mij vergeving geschonken. Ik wil nu zelf ook een mens worden met een warm hart dat mensen vergeving kan schenken en daarom wil ik nog diepere Naikan doen en in mijn hart meer ruimte maken voor nederigheid.
Liefde van zus
Toen ik Naikan deed over mijn oudere zus voelde ik boosheid tegenover mijn zus omdat zij toen ik heel klein was volledig beslag gelegd had op mijn moeder.
Ik had dat gevoel altijd met mij blijven meedragen en ik dacht altijd dat het niet goed kon gaan tussen mijn zus en mezelf. Maar ik heb nu ontdekt dat dit gevoel volledig bij mezelf lag, en dat mijn oudere zus mij, haar jonger zusje, altijd met liefde omgeven heeft.
Toen ik onderzocht waarom mijn zus mij met liefde bejegend had werd het mij duidelijk dat mijn zus mij vanaf mijn geboorte, ook toen ik nog niets had of kon, altijd aanvaard heeft zoals ik was en mij altijd graag gezien heeft.
Dat was bij mijn ouders en mijn broer niet anders, en dat geldt ook voor de mensen uit de bredere familie. Ik besefte dat iedereen blij geweest was met mijn geboorte en ik kreeg daarbij een gevoel van geluk zoals ik nog nooit tevoren ervaren had.
Aanvaarding en respect
Ik kreeg een aanvoelen dat alle mensen heel dierbare mensen zijn waarvan de geboorte het onderwerp geweest is van een volledige aanvaarding, en ik wil daarom met meer mededogen met alle mensen omgaan.
Ik voelde ook, met betrekking tot materiële dingen, dat die elk hun eigen functie of nut hebben en dat zij ondersteuning bieden aan mijn leven. Ik wil in het vervolg meer respectvol met de dingen omgaan, en niet kiezen voor wegwerpartikelen maar voor dingen die kunnen hersteld worden en waar ik voor langere tijd mee op weg kan gaan.
Wanneer ik door Naikan te doen mijn gezichtspunt veranderde bleken zich tot dan toe onvermoede inzichten aan te dienen. En wanneer ik een bepaald inzicht kreeg bleven er maar nieuwe inzichten komen.
Ik ben iemand die nog geen diepe Naikan kan doen. Maar men liet mij luisteren naar geluidsopnames van eerdere deelnemers en ik werd erg door hun inhoud getroffen. Ik ben dan ook vast besloten om Naikan te blijven verder zetten.